Sol LeWitt

Waar gaat het over?
 
Conceptuele kunst. Minimalistische muurschilderingen. Exposities die vele maanden vereisen om opgebouwd te worden. Kortom: heavy shit. Sol LeWitt overleed in 2007 (toen was-ie 79) en is zo'n beetje de grondlegger van de conceptuele kunst. Oftewel: de vierkante vlakken, grafische vormen en grootse kunst van het weglaten. De Amerikaan was (en is wereldberoemd) maar was ongelofelijk cameraschuw: hij kwam zelfs nooit op zijn eigen expositie-openingen.

Wat vonden we ervan?

Intrigerend. Uw recensent heeft haar kunst graag wat minder conceptueel, denk: de Manets en Monets van deze wereld. Bij de woorden 'minimalistisch' en 'conceptueel' ging ons hart dus niet bepaald sneller kloppen. En bij de eerste beelden van deze documentaire ook niet. Ja, leuk hoor, een grijs vierkant naast een blauw vierkant, met daaronder een geel en een rood vierkant, allevier even groot. Of de enorme zwarte cirkel op die brede museummuur. Ziet er sfeervol uit, maar kúnst. Echter: hoe verder de docu vordert, hoe dieper je deze kunstvorm in wordt getrokken. Want minimal art is méér dan zomaar wat vierkantjes tekenen. Het zijn ook intrigerende geometrische vormen, bomvol herhalingen, waar je bijna misselijk van wordt (denk de Seven Nations Army-clip, maar dan veel erger). Of een niet te ontwarren lijnenspel, met daartussen in kruisjes die aangeven dat als de schouder van de kunstenaar daar ligt, zijn enkel zich bij kruisje nummer 67 zou bevinden. Het is niet duidelijk, nee, en soms ook gewoon ontzettend vaag. Maar als je je ook maar enigszins wilt verdiepen in deze kunstvorm (wat wij aanraden, want hoe langer je erover nadenkt, hoe interessanter het wordt), is deze docu een perfecte manier om te beginnen. Diep respect voor Sol én zijn leger assistenten (daarvoor moet je de docu echt even bekijken).
Cijfer: 7,5 | bron: CJP